Territorialization of the indo-pacific: a critical geopolitics perspective

Abstract

Bu tez, eleştirel jeopolitiğin teorik perspektifini kullanarak İndo-Pasifik kavramının nasıl alansallaştırıldığını ve neden Asya-Pasifik'in yerini aldığını açıklamaya çalışan bir araştırmadır. Yöntem olarak söylem analizini kullanan tez, jeopolitik bilginin doğal bir gerçek değil, söylemsel bir bilgi olduğu öncülüyle, dört devletin -ABD, Avustralya, Japonya ve Hindistan- İndo-Pasifik üzerine söylemlerini analiz etmektedir. Tezin üç argümanı vardır. Birincisi, İndo-Pasifik doğal bir coğrafi bölge değil, bunun yerine 2000'lerin ortalarında belirli bir coğrafi alanı belirtmek için yeniden kullanılan eski ama unutulmuş bir söylemsel yapıdır. İkinci olarak, İndo-Pasifik'in jeopolitik kimliği hem zamansal hem de mekânsal olarak farklılık gösterir, yani söylemsel alanın farklı yenidenalansallaştırılması ve alan-bozumu nedeniyle zaman içinde değişmiştir. Aynı zamanda bu tezin en önemli argümanı olan İndo-Pasifik'in farklı aktörler tarafından alansallaştırılması, iki farklı İndo-Pasifik jeopolitik kurgusu ile sonuçlanmıştır. Birincisi, ABD ve Avustralya'nın jeopolitik tahayyülünü ifade eden "deniz İndo-Pasifik", ikincisi ise Japonya ve Hindistan'ın jeopolitik tahayyülünü ifade eden "daha geniş İndo-Pasifik" olarak adlandırılmıştır. Üçüncü olarak, bu alansallaştırmanın neden gerçekleştiği sorusunu yanıtlamak için, tez, her iki jeopolitik tahayyülün de bölgesel güvenlik konularında iç/dış ayrımını temsil ettiğini ve bunlardan en dikkat çekeninin "Çin'in yükselişi" olduğunu savunacaktır. Sonuç olarak, jeopolitik tasavvurlar, söylem üreten dört devletin dış politika tercihlerinin gerekçesi olarak kullanılmaktadır.

This thesis is an inquiry into the notion of the Indo-Pacific to explain how it was territorialized and why it has taken the place of Asia-Pacific by using the theoretical perspective of critical geopolitics. Using the discourse analysis as its method, the thesis analyzes the discourses of four states – the US, Australia, Japan, and India – on the IndoPacific with the premise that geopolitical knowledge is not a natural fact but a discoursive knowledge. The thesis has three arguments. First, the Indo-Pacific is an old but forgotten discursive construct that has been re-employed in the mid-2000s to denote a specific geographical space, not a natural region. Secondly, the geopolitical identity of the IndoPacific differs both temporally and spatially, meaning it has changed over time because of different reterritorializations and deterritorializations of the discursive space. At the same time, which is the key argument of this thesis, the territorialization of the IndoPacific by different actors resulted in two different Indo-Pacific geopolitical constructs. The first one is named "maritime Indo-Pacific", which signifies the geopolitical imagination of the US and Australia, and the second one is named "wider Indo-Pacific" which signifies the geopolitical imagination of Japan and India. Thirdly, to answer the question of why this territorialization has taken place, the thesis will argue that both geopolitical imaginations represent inside/outside distinction on regional security issues, the most notable of which has been the issue of the "rise of China". As a result, geopolitical imaginations are being used as justifications for foreign policy choices of four discourseproducing states.