2010 Referandumu Sonrası Türkiye'den Avrupa Birliği Ülkelerine Beyin Göçü

Abstract

Bu tez, Türkiye'den Avrupa Birliği ülkelerine göç eden bireylerin deneyimleri üzerinden beyin göçü olgusunu incelemektedir. Araştırmanın temel amacı, Push-Pull ve Ağ (Network) teorileri gibi göç kuramlarının, bireylerin göç kararı alma süreçlerinin hangi aşamalarında etkili olduğunu belirlemek ve bu teorilerin yerleşim süreçlerindeki rollerini değerlendirmektir. Çalışmada, Türkiye'den yurtdışına göç eden profesyonellerin motivasyonları, karşılaştıkları zorluklar ve yeni yaşam alanlarında elde ettikleri fırsatlar analiz edilmiştir. Ayrıca, beyin göçü kavramı bağlamında Türkiye'nin göç ve sığınma politikalarının tarihsel gelişimi incelenmiş ve 2010 referandumu sonrasında bu politikaların nasıl şekillendiği araştırılmıştır. Araştırmanın saha çalışması kapsamında uygulanan anketler ve gerçekleştirilen mülakatlar, bulguların derinleştirilmesini sağlamış ve Türkiye'nin beyin göçüne ilişkin mevcut ve gelecekteki politika yönelimlerine ışık tutmuştur. Sonuç olarak, beyin göçünü önlemek ve tersine göçü teşvik etmek için Türkiye'nin ekonomik fırsatları artırması, siyasi istikrarı sağlaması ve akademik özgürlüğü güçlendirmesi gerektiği vurgulanmaktadır.

This thesis examines the brain drain phenomenon through the experiences of individuals migrating from Türkiye to European Union countries. The main purpose of the research is to determine at which stages migration theories, such as Push-Pull and Network theories, are effective in the migration decision-making processes of individuals and to evaluate the roles of these theories in settlement processes. The study analyses the motivations of professionals migrating from Türkiye abroad, their difficulties, and the opportunities they obtain in their new living spaces. In addition, the historical development of Türkiye's migration and asylum policies in the context of the concept of brain drain is examined, and how these policies were shaped after the 2010 referendum is investigated. The surveys and interviews conducted within the scope of the field work of the research deepened the findings and shed light on Türkiye's current and future policy orientations regarding brain drain. As a result, it is emphasized that Türkiye needs to increase economic opportunities, ensure political stability, and strengthen academic freedom to prevent brain drain and encourage reverse migration.