Komşu segment rahatsızlığında kompresyon kırıklarının oluşma mekanizmalarının deneysel olarak incelenmesi

Abstract

Son yıllarda omurga rahatsızlıklarında füzyon tedavisi standart tedavi yöntemi haline gelmiştir. Füzyon tedavisi kısa vadede iyi klinik sonuçlar verse de uzun vadede komşu segment rahatsızlığına sebebiyet vermektedir. Komşu segment rahatsızlığı, alt veya üst komşu hareketli segmentlerin füzyondan dolayı dejenerasyona uğramasıdır. Komşu segment rahatsızlığının sebebinin ne olduğu konusunda bir fikir birliği olmamasına rağmen, füzyondan dolayı değişen biyomekanik kuvvetlerin en önemli rolü oynadığı düşünülmektedir. Komşu segment rahatsızlığı, genellikle ikinci bir operasyon gerektirir. Bu sebeple hastalar açısından oldukça problemli bir rahatsızlıktır. Omurgada yapılan füzyon işleminin günden güne artmasına paralel olarak komşu segment rahatsızlığının ortaya çıkma durumu da artmaktadır. Kompresyon kırıkları ise omur gövdesine uygulanan şiddetli kompresyon sonucu oluşur. Genellikle travma veya otomobil kazaları sonucu oluşur. Bu tez kapsamında hareketsiz, hareketli ve yarı hareketli sabitleme yapıları ile sabitlenmiş koyun omurgalarında, travma sonucunda komşu segmentlerde kompresyon kırığı oluşumu deneysel olarak incelenmiştir. Tasarlanmış ve üretilmiş düşürme düzeneğinde, omurgaların üzerine belirli ağırlıklar düşürülmüş ve komşu hareketli segmentlerde kompresyon kırığı oluşumu incelenmiştir. Testten önce ve sonra omurgaların röntgen filmleri çekilmiş ve kırık oluşumu röntgen filmleri karşılaştırılarak gözlemlenmiştir. Ayrıca, basma eğme, yana eğme ve burma deneyleri yapılarak her bir sabitleme sisteminin katılıkları belirlenmiştir. Statik denetler sonucunda hareketsiz sabitlemenin, hareketli ve yarı hareketli sabitlemelere göre anlamlı seviyede yüksek katılık değerine sahip olduğu tespit edilmiştir. Düşürme deneylerinin ardından, yarı hareketli sabitleme ile sabitlenen omurgaların sabitlenmiş ve komşu hareketli omurlarında epifiz kırıkları görülmüştür. Hareketli sabitleme ise elastik yapısı sayesinde sabitlenmiş ve komşu hareketli omurları korumaktadır.

Fusion has been the standard method in the treatment of spinal disorders in past few decades. Although the fusion has demonstrated good clinical results in early period, it has been thought to cause adjacent segment disease in long term period. Degeneration occurred at adjacent mobile segments above or below fusion is called as adjacent segment disease. Despite that exact mechanism of adjacent segment disease is not known, it is thought that changed biomechanical forces play key role. Adjacent segment disease generally necessitates a second operation. Compression fracture occurs through severe compressive loads acting on spine. It generally occurs in incidence of trauma or traffic accidents. Within the scope of this thesis, the compression fracture at adjacent segment after trauma was experimentally evaluated on ovine vertebrae fixed with rigid, dynamic, and semi-rigid fixations. A free fall drop system was designed and manufactured. Specific weights were dropped to test samples, and compression fractures at adjacent segments were evaluated. Radiography of test samples were taken before and after drop test, and occurrence of compression fractures was observed with comparison of the radiographies. Additionally, rigidity of each fixation systems in compression bending, lateral bending, and torsion tests was determined. Static tests showed that rigid fixation has significantly higher stiffness values than dynamic and semi-rigid fixations. Drop tests showed that epiphysis fractures occurred at fixed and adjacent mobile segments of vertebrae which were fixed with semi-rigid fixation after drop. Additionally, dynamic fixation well preserved the fixed and adjacent mobile segments of vertebrae during drop.