Mimarlıkta Maddesi Olmayan Tektonik İfadeler Üzerine Bir Sorgulama

Abstract

Aim: This study makes a discussion about contrasting sensations which allows the architecture to obtain effective and creative results in producing the space by deviating from the existing architectural behaviour. These contrasting sensations are the perceptions of darkness as well as light; emptiness as well as forms; actions as well as images; essence of matter as well as the material. It is aimed to explain the immaterial expressions of the spaces formed within the scope of these perceptions. Method: In this study, all creations are based on the two domains of reality: the superior and the inferior. Therefore, in order to explain the conditions of existence of the creatures, the superior was questioned. In the context of the comprehension of the superior, the physical and material states of the creatures were examined. Within this framework architectural creations were also handled with a similar understanding. The architectural space was considered as a reflection of the superior. Results: The space has been tried to be understood on the intellectual foundations seeking the superior. In the spaces built on these intellectual foundations it does not mean that the matter is indeed gone or is ignored. On the contrary, matter is considered profoundly. Matters come out by transcending their physical reality and creating perceptual situations. Therefore, an immaterial creation involves depth of thinking and diversity of perception other than those we see directly. Conclusion: The expression of all this content, in architecture, is the immaterial tectonics. Immaterial tectonics are the expressions of space by matters and methods used by challenging the habitual senses.

Amaç: Bu çalışma, var olan mimari davranıştan uzaklaşarak mimarlığın mekanı üretmede etkili ve yaratıcı sonuçlar elde etmesini sağlayan tezat olarak nitelendirilebilecek duyumlar üzerine bir tartışma yapar. Bu tezat duyumlar, ışık kadar karanlığı, biçim kadar boşluğu, imgeler kadar eylemleri, malzeme kadar maddesel özü barındıran algılardır. Bu algılar kapsamında oluşan mekanların maddesi olmayan ifadelerinin açıklanması amaçlanır. Yöntem: Bu çalışma, bütün yaratıları gerçekliğin iki haline göre ele alır; üst nitelikli (superior) olan ve alt nitelikli (inferior) olan. Dolayısıyla öncelikle yaratıların varoluş koşullarını açıklayabilmek için üst nitelikli olan sorgulanmıştır. Sonrasında üst nitelikli olanın kavranışı bağlamında yaratıların fiziksel ve maddi durumları incelenmiştir. Bu kapsamda mimarlığın var ettikleri de benzer türden bir kavrayış biçimi ile ele alınmıştır. Mimari mekan üst nitelikli olanın bir yansıması olarak değerlendirilmiş ve sorgulanmıştır. Bulgular: Mekan, üst nitelikleri arayan düşünsel temeller üzerinde anlaşılmaya çalışılmıştır. Bu düşünsel temeller üzerine kurulan mekanlarda ise madde yok sayılmış veya önemsenmiyor değildir. Aksine, madde, üzerinde derinlemesine düşünülen bir konudur. Bu sebeple de madde, fiziki gerçekliğini aşarak ve algısal durumlar yaratarak varlık bulur. Dolayısıyla maddesi olmayan bir var oluş biçimi, doğrudan gördüklerimizin ötesinde düşünsel derinlikleri ve algı çeşitlilikleri içerir. Sonuç: Bütün bu içeriğin ifadesi, mimarlıkta, maddesi olmayan tektonikleridir. Maddesi olmayan tektonikler mekanın madde ve yöntemlerle alışılmış duyuların ötesinde varlık veya ifade bulmasıdır.