Basic principles of fracture treatment in children

Abstract

This review aims to summarize the basic treatment principles of fractures according to their types and general management principles of special conditions including physeal fractures, multiple fractures, open fractures, and pathologic fractures in children. Definition of the fracture is needed for better understanding the injury mechanism, planning a proper treatment strategy, and estimating the prognosis. As the healing process is less complicated, remodeling capacity is higher and non-union is rare, the fractures in children are commonly treated by non-surgical methods. Surgical treatment is preferred in children with multiple injuries, in open fractures, in some pathologic fractures, in fractures with coexisting vascular injuries, in fractures which have a history of failed initial conservative treatment and in fractures in which the conservative treatment has no/little value such as femur neck fractures, some physeal fractures, displaced extension and flexion type humerus supracondylar fractures, displaced humerus lateral condyle fractures, femur, tibia and forearm shaft fractures in older children and adolescents and unstable pelvis and acetabulum fractures. Most of the fractures in children can successfully be treated by non-surgical methods.

Bu derlemede çocuklarda tiplerine göre kırıkların temel tedavi prensipleri ve fizis kırıkları, çoklu kırıklar, açık kırıklar ve patolojik kırıkları içeren özel durumların genel yönetim prensipleri özetlendi. Yaralanma mekanizmasını daha iyi anlamak, uygun bir tedavi stratejisi belirlemek ve prognozu tahmin etmek için kırığın tanımlanması gereklidir. İyileşme süreci daha az komplike, yeniden şekillenme kapasitesi daha yüksek ve kaynamama seyrek olduğu için çocuklarda kırıklar çoğunlukla cerrahi dışı yöntemlerle tedavi edilir. Çoklu yaralanması olan çocuklarda, açık kırıklarda, bazı patolojik kırıklarda, damar yaralanması eşlik eden kırıklarda, öncesinde başarısız konservatif tedavi öyküsü olan kırıklarda ve femur boyun kırıkları gibi konservatif tedavinin hiç yeri olmadığı/az yeri olduğu kırıklarda, bazı fizis kırıklarında, deplase ekstansiyon ve fleksiyon tipi humerus suprakondiler kırıklarında, deplase humerus lateral kondil kırıklarında, büyük çocuklar ve ergenlerdeki femur, tibia ve önkol cisim kırıklarında, instabil pelvis ve asetabulum kırıklarında cerrahi tedavi tercih edilir. Çocuklarda kırıkların çoğu cerrahi dışı yöntemlerle başarıyla tedavi edilebilir.