Ulus markalama ve Türkiye'deki ulus markalama girişimleri

Abstract

Bu tezin amacı ulus markalama kavramını ve Türkiye'nin tanıtım faaliyetlerini ulus markalama kavramı çerçevesinde incelemektir. Tezde ilk olarak ulus markalama literatürü, kavrama yönelik eleştirilere de yer verilerek ayrıntılı bir şekilde açıklanmıştır. Türkiye vakası ele alınırken, taranan literatüre ek olarak içerik analizi ve yarı yapılandırılmış mülâkat yöntemleri kullanılmıştır. Turkey: Discover the Potential ve Turkey: Home kampanyaları, liderlerin söylemleri, tanıtım videoları, faaliyet raporları ve ilgili kişilerle gerçekleştirilen mülâkat sonuçları alt-başlıklarıyla analiz edilmiştir. Ulus markalama faaliyeti olarak tarihsel bir referans noktası olabileceği düşünüldüğü için 1926 Seyyar Sergi projesi de çalışmaya dahil edilmiştir. Tezde gerçekleştirilen araştırmanın sonucunda, Türkiye'nin mevcut tanıtım faaliyetlerinin, ulus markalama kavramına, 1926'daki Seyyar Sergi projesi kadar dâhi yakın olamadığı ve Türkiye'nin ulus markalamanın tanımına muhalif bir şekilde mevcut koşullarını gerçekçi bir şekilde değerlendiremediği, marka kimliğini belirginleştiremediği ve sahip olduğu olumsuz imajın nedenlerini dış faktörlerde aradığı saptanmıştır.

The purpose of this thesis is to examine the concept of nation branding and promotion activities in Turkey within the framework of nation branding. Firstly, the nation branding literature is explained in detail including criticisms towards the concept. This part is supported by the additional methods of content analysis and semi-structured interviews. Two recent campaigns, "Turkey: Discover the Potential" and "Turkey: Home," are analyzed with regards to leaders' statements, promotional videos, annual reports, and interview results. "Seyyar Sergi" (1926) is further analyzed as a historical reference point in Turkey's nation branding activities. In conclusion, it is found that Turkey's current promotional activities are not even as close to the term nation branding as "Seyyar Sergi" Project was almost a hundred years ago. It is also argued here that contrary to the popular definition of nation branding, Turkey is not able at this stage to evaluate its current condition realistically, and rather putting blame on external factors to explain its negative image mostly, and therefore, has trouble strenghtening its brand identity.