Sayısal (Dijital) Verilerde Yakalama Sonrası Arama: Amerikan Yüksek Mahkemesinin Riley V. California Kararı Sonrası Amerikan Hukukunun Değerlendirilmesi

Abstract

Amerikan Yüksek Mahkemesi 25 Haziran 2014 tarihinde vermiş olduğu Riley v.California kararında yakalama sonrası arama bakımından açık bir kural koymuştur.Söz konusu karara göre, yakalama sonrası arama öğretisinin kolluk kuvvetlerineyakalanan kişinin üzerindeki eşyaların yanı sıra yakın kontrolündeki eşyaları daarama yetkisi vermesine rağmen, kolluk kuvvetleri taşınabilir telefonlarda yakalamasonrası arama yapamayacaklardır. Mahkeme, öğretide ve içtihat hukukunda üzerindeuzlaşı olduğu şekilde yakalama sonrası aramanın amaçlarının kolluk kuvvetleriningüvenliğini sağlamak ve delillerin yok edilmesini önlemek olduğunu belirtmiştir.Taşınabilir telefonlarda depolanan sayısal veriler, Chimel kararında söz edilen riskleriortaya çıkarmazlar. Mahkeme söz konusu kararı verirken, taşınabilir telefonlarüzerinde depolanan sayısal verilerin niceliksel ve niteliksel bakımdan yakalanankişinin üzerinde olan diğer nesnelerden farklı olduğunu ifade etmiştir. Taşınabilirtelefonların milyonlarca sayfa belge, binlerce resim ve yüzlerce video depolayabilmesibazı bağlantılı mahremiyet sonuçlarını ortaya çıkarmaktadır. Öncelikle, taşınabilirtelefonlar birçok farklı bilgi türünü tek bir yerde toplamaktadır. İkinci olarak, taşınabilirtelefonların kapasiteleri bir tür bilgiyi öncekilerden farklı olarak kümülatif şekilde birarada taşımaya olanak sağlar. Son olarak taşınabilir telefonlar üzerindeki verilerin,yıllar öncesine kadar izi sürülebilir. Mahkeme; suçun önlenmesi ile özel hayatın gizliliğiarasındaki dengede, tercihini özel hayatın gizliliği yönünde kullanmıştır. Mahkemeninkararından Türk hukuku bakımından da çıkarılacak sonuçlar mevcuttur.