Narsistik Kişilik Bozukluğuna Bağlı Davranışların Ceza Hukuku Bağlamında Değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmada narsistik kişilik bozukluğunun ceza hukuku bakımından doğurduğu sonuçlar incelenmiştir. İlk başta, narsistik kişilik bozukluğunun tanımı gereğince bu kişilerde sıkça gözlemlenen davranış örüntülerinden yalnızca ikisi, ostrasizm ve manipülasyon, ceza hukuku bağlamında ele alınmıştır. Manipülasyonun, mağdurun özgür iradesini sakatlayan vis compulsiva yahut vis absoluta niteliği tartışılmıştır. Bu tartışma gereğince Türk Ceza Kanunu (TCK) m. 37 ve TCK m. 38 hükümleri kapsamında dolaylı faillik ile azmettirme hükümlerinin hangisinin uygulanması gerektiği değerlendirilmiştir. Bu bağlamda, hem mağdur ile neticeyi gerçekleştirenin aynı olduğu suçlar (örneğin intihara yönlendirme) hem de farklı olduğu durumlar (örneğin kasten yaralama) açısından ayrıntılı değerlendirmelere yer verilmiştir. Ostrasizm davranışının ise, özellikle evlilik ilişkisi bağlamında TMK m. 185/3 hükmünden doğan sadakat yükümlülüğü çerçevesinde ihmali bir davranış olarak kasten yaralama suçuna vücut verip vermeyeceği incelenmiştir. Ayrıca narsistik kişilik bozukluğunun kusurluluğa etkisi de incelenmiş; bu bozukluğun haksızlık yanılgısı, akıl hastalığı ve geçici nedenler çerçevesinde ve bazı hâllerde kusurluluğu azaltan neden olarak kabul edilip edilemeyeceği ileri tartışılmıştır. Nihayet çalışmamızda, narsistik kişilik bozukluğu ile ceza hukuku arasındaki ilişkiye disiplinlerarası bir bakış sunmak amaçlanmıştır.