Farklı distal kilitleme sistemine sahip intramedüler femur çivilerinin biyomekanik özelliklerinin deneysel olarak karşılaştırılması

Abstract

Intramedullary nails are widely used in the treatment of long bone's shaft fractures and extremity lengthening operations. Intramedullary nails are supported by different components. The most important and mostly used components are interlocking screws. These screws provide resistance against rotational movements and fracture line narrowing by locking the intramedullary nail both from proximal and distal ends. Thus, fracture line recovers faster. Some deformations may occur on intramedullary nail in time. Similar situations may also occur on interlocking screws and this may cause nail failure. Screw failures are generally seen on distal interlocking screws. Failure type can be seen as load failure or fatigue failure. Screws with different sizes or different materials are being manufactured to minimize these failures. These failures are also being minimized by implanting the screws on different directions. Within the scope of this thesis, two nailing systems, which have basically different distal interlocking systems, were compared by applying biomechanical tests. One of these systems is traditionally used system and the other is newly designed nailing system distally locked with a stiffer locking screw. Static torsional, static axial compression and fatigue tests were applied for both systems. No distal screw failure was detected in novel system, but it caused different problems and it did not show outstanding results. In conclusion, novel system is not reliable enough to substitute the traditional system.

İntramedüler çiviler, uzun kemiklerin şaft kısımlarının kırıklarının tedavisinde ve kemik uzatma işlemlerinde günümüzde yaygın olarak kullanılan implantlardır. İntramedüler çiviler yardımcı elemanlar tarafından desteklenirler. Bu elemanların en sık kullanılanı ve en önemlisi kilitleme vidalarıdır. İntramedüler çiviyi proksimal ve distal uçlarından sabitleyen bu vidalar, dönmeye ve kırık hattında daralmaya karşı direnç sağlar. Böylelikle kırık daha çabuk iyileşir. İntramedüler çiviler zamanla hasara uğradığı gibi, kilitleme vidaları da hasara uğrar ve bu hasar çivi hasarına da sebep olabilir. Vida hasarları çoğunlukla distal kilitleme vidalarında görülmektedir. Distal vida hasarları yük kırığı veya yorulma kırığı şeklinde görülebilir. Bu hasarları en aza indirmek için farklı boyutlu veya farklı malzemelerden üretilmiş vidalar kullanıldığı gibi, bunların kemiğe farklı doğrultularda gönderilmesiyle de sonuç alınmaya çalışılmaktadır. Bu tez kapsamında, temel olarak farklı distal kilitleme sistemine sahip iki çivileme sistemi biyomekanik deneyler uygulanarak karşılaştırılmıştır. Bu sistemlerden bir tanesi geleneksel olarak kullanılan bir sistemdir, diğeri ise yeni tasarlanmış daha rijit bir distal kilitleme vidası içeren bir çivileme sistemidir. Her iki sisteme de statik burma, statik eksenel basma ve yorulma testleri uygulanmıştır. Her ne kadar yeni geliştirilen sistemde distal vida kırığı gözlenmese de, daha farklı problemlere yol açması ve deney sonuçlarında daha üstün çıkmaması sebebiyle geleneksel sistemin yerine geçemeyeceği kanaatine varılmıştır.