Mobil kimlik doğrulama uygulamalarının güvenlik incelemesi

Abstract

İkili kimlik doğrulamanın uygulanması hesap ele geçirilme saldırılarına karşı şiddetle tavsiye edilen güvenlik mekanizmalarından bir tanesidir. İkili kimlik doğrulaması uygulamanın en yaygın yöntemlerinden bir tanesi bildiğiniz ve sahip olduğunuz faktörlerin bir araya getirilmesidir. Sahip olunan faktör için USB bellekler, SMS doğrulaması, mobil uygulamalar tarafından oluşturulan tek kullanımlık parola değerleri gibi seçeneklerimiz mevcuttur. Maliyet ve kolaylık nedenlerinden dolayı ikili kimlik doğrulama sürecini mobil uygulamalar tarafından üretilen tek kullanımlık parola değerleri ile dağıtmak daha yaygındır. Bununla birlikte kurcalamaya karşı dayanıklılık özelliğine sahip olan akıllı kartların aksine, saldırganlar akıllı telefonlara uzaktan ve ya fiziksel olarak erişebilir ve gizli tohum değerini okuyabilirler. Bu da mobil kimlik doğrulama uygulamaları için önemli bir güvenlik riskidir. Bu nedenle mobil kimlik doğrulama uygulamalarının bu bağlamda incelenmesi kritik önem taşımaktadır. Araştırmamızda on bir tane Android kimlik doğrulama uygulamasını inceledikten sonra bulgularımızı raporladık. Standart tersine mühendislik yöntemleri ve açık kaynak kodlu araçlar kullanarak beş uygulamada depolamadan ve yedi uygulamada bellekten gizli tohum değerini şifresiz metin olarak elde ettik.

Deploying Two-Factor Authentication (2FA) is one of the highly-recommended security mechanism against account hijacking attacks. One of the common methods for 2FA is to bring something you know and something you have factors together. For the later we have options including USB sticks, smart cards, SMS verification, and one-time password values generated by mobile applications (soft OTP). Due to the cost and convenience reasons, deploying 2FA via soft OTPs is more common. However, unlike smart cards which have tamper resistance property, attackers can access smartphones remotely or physically so that they can fetch shared secret seed value - an important security risk for mobile authenticators. For this reason, it is critical to analyze mobile authenticator applications in this context. In this paper, we report our findings after analyzing eleven different Android authenticator applications. We report that we have fetched cleartext shared secret seed value from storage in five applications and from memory in seven applications using standard reverse engineering techniques and open-source tools.