Klasik Osmanlı nesrinde aliterasyon

Abstract

Klasik Osmanlı nesrinde, aynı kültürün manzum eserlerinde görülen estetik araçların hemen hepsi yer almaktadır. Aliterasyon, bu estetik araçlardan biri olarak klasik Osmanlı nesrinde yine sıklıkla kullanılmaktadır. Ünsüz sesbirimlerin belirli bir düzende yinelenmesine dayanan aliterasyon, ifadede oluşturduğu müzikalite ile estetik; bellemsel, hafızaya dayalı kullanım özelliği ile de pratik işlevlere sahiptir. Çalışmada, aliterasyonun bu özellikleri ile birlikte, klasik Osmanlı nesir cümlelerinin dizimsel eksenindeki yerleri ele alınmıştır.

In classical Ottoman prose, all of aestetic devices, which are seen in literary texts written in verse took place. Alliteration was frequently used in classical Ottoman prose as one of these aesthetic devices. Alliteration, which depends on consonant phonemes which are reduplicated in a particular order, has two functions, one is aesthetic and the other is being practical. These features of alliteration and places of alliteration in the syntagmatic axis of classical Ottoman prose will be evaluated in this paper.